When the man comes around

Afgelopen vrijdag moest mijn vrouw naar een begrafenis. Een man van 31 jaar stierf onverwacht aan een acute hartstilstand en laat zijn vrouw en 2 jonge kinderen achter. Tijdens de plechtigheid krijgt mijn vrouw een berichtje dat haar zus op sterven ligt en dat ze snel naar het ziekenhuis moet komen. Later die dag overlijdt ze. Diezelfde dag eindigt het leven van een 51 jarige man aan kanker die we kennen van het uitgaan.

Soms is de dood erg dichtbij en aanwezig. We weten dat het er bij hoort en dat we allemaal aan de beurt komen. Maar wat doen we eraan? We staan er even bij stil, relativeren ons leven en we pakken de draad weer op. Behalve voor de mensen die verder moeten gaan zonder hun geliefde, zonder hun broer of zus, zonder hun vader of moeder. Sommige hebben afscheid kunnen nemen en voor andere kwam de dood snel en onverwacht. Je weet nooit “when the Man comes around”.

Er zijn twee zekerheden: jij en ik zijn ook een keer aan de beurt en we weten niet wanneer. Maar dat hoort niet hetgeen te zijn dat ons bezig moet houden. Er is maar één vraag die werkelijk belangrijk is. Wat ga je doen tussen nu en die dag?

Ik geloof dat er een kloof is tussen de persoon die je nu bent en de persoon die je graag diep van binnen wilt zijn. We weten het allemaal en toch is er iets dat ons tegenhoudt om de dingen te doen die deze kloof kleiner maakt.

Sommige zijn verdwaald en weten niet wat de ingrediënten zijn die ze nodig hebben om de kloof kleiner te maken. Zij gaan door met hun normale leven en kiezen voor een veilig en comfortabel gevoel. Het ‘gevaar’ gaan ze liever uit de weg. Maar is dit écht leven? Is dit wie je werkelijk bent en wat je wilt doen tot het einde? Of is er iets anders? Waar zou je spijt van hebben dat je niet gedaan hebt als morgen je laatste dag zou zijn?

Ik heb onlangs een boek gelezen getiteld ‘als ik het leven over mocht doen’. Het gaat over de verhalen die mensen vertellen op hun sterfbed en de dingen waar ze spijt van hebben. De top 5 waar mensen op hun sterfbed spijt van hebben zijn de volgende:

1. Ik wilde dat ik de moed had gehad om mijn eigen leven te lijden en niet het leven dat anderen van mij verwachtte
2. Ik wilde dat ik niet zo hard had gewerkt en er was geweest voor mijn gezin
3. Ik wilde dat ik de moed had gehad om mijn werkelijke gevoelens te uiten
4. Ik wilde dat ik meer tijd met mijn vrienden had doorgebracht
5. Ik wilde dat ik mezelf had toegestaan om gelukkig te zijn

Welke springt er voor jou uit?

Elke dag heb je de kans om het roer om te gooien en tegen jezelf te zeggen “dit is niet hoe mijn verhaal zal eindigen”.

Much love,